نتیجه عبور جریان زیاد از یک رسانا، تولید حرارت بالا می باشد. برخورد الکترونها به تناوب اتفاق می افتد و باعث یک افزایش در انرژی داخلی اتمها می گردد و به دنبال آن باعث لرزش الکترونها به دلیل انرژی حرارتی ایجادشده خواهد شد. در دمای بالا بعضی از سیمها تحریک می گردند.
همه انرژی الکتریکی به حرارت تبدیل میشود. در جریان و دمای پایین، سیم رسانا به علت نبود انرژی کافی برای تحریک الکترونها به پرش از یک سطح انرژی به سطح بالاتر که باعث تولید نور در این روند میشود، تحریک نمیشود.
از بحث بالا، ما میتوانیم بگوییم که الکتریسیته میتواند به انرژی نورایی تبدیل شود. وقتی ما کلید خانه را روشن میکنیم، نور منتشر میشود bob الکتریکی انرژی الکتریکی را به انرژی نورایی تبدیل میکنند.
نور از تاثیر حرارتی الکتریسیته ناشی میشود. وسایلی که الکتریسیته را به نور تبدیل میکنند مدتها پیش کشف شده اند و از آن زمانها تا الان پیشرفت کرده اند. وسایل اولیه کارآمدی خیلی پایینی داشتند و انرژی زیادی هم مصرف میکردند.
جنبه منفی وسایل اولیه این بود که انرژی زیادی مصرف میکردند و فقط بخش کوچکی از آن تبدیل به نور میشد. امروزه بابهای الکتریکی وجود دارند که کارآمدی بالاتری نسبت به این وسایل اولیه دارند. انرژی کمتری مصرف میکنند و اکثر آن را به نور تبدیل میکنند.
الکتریسیته حرارت تولید میکند. حرارت تولید شده از جاری شدن جریان الکتریکی از طریق یک رسانا که شامل ناخالصی هایی که در مقابل جریان مقاومت میکند، میشود. حرکت آزاد الکترون بین اتمها در یک شبکه در طول سیم رسانا حرارت را تشکیل میدهد.
در طول حرکت، الکترونها بهم و به اتمها برخورد میکنند، در نتیجه در این روند حرارت تولید میشود. مقاومت یک سیم رسانا همچنین فاکتوری است که باعث ایجاد حرارت در آن میشود. بگذارید حرارت تولید شده در رسانا را با H نمایش دهیم.
این با مقاومت R در رسانا و با زمان حرکت جریان در طی رسانا و همچنین با مربع جریان در تناسب است. پس اگر ثابت K از این تناسب ۱ باشد داریم:
H=I2RT